Nieimmunologiczny uogólniony obrzęk płodu (NIHF) bywa jednym z najwcześniejszych objawów MPS VII1,2
MPS VII często nie jest rozpoznawana w okresie płodowym u niemowląt z idiopatycznym NIHF3
Uogólniony obrzęk płodu to stan płodu zagrażający jego życiu, który charakteryzuje się nasilonym gromadzeniem się płynów w tkankach miękkich i jamach ciała płodu. Można go rozpoznać w macicy lub po porodzie.3
Dokładnie rzecz biorąc, nieimmunologiczny uogólniony obrzęk płodu3
- Stanowi ok. 90 % przypadków obrzęku, przy częstości występowania od 1 na 1700 do 3000 ciąż i ma wiele różnych przyczyn.
- W starszych badaniach opisywano go mianem idiopatycznego, ale najnowsze, szerzej zakrojone badania i ich przegląd systematyczny dowodzą, że przyczynę można ustalić nawet w 85 % przypadków.
W około 70 % przypadków badania kliniczne NIHF nie wykazały lizosomalnych chorób spichrzeniowych (LSD), takich jak MPS VII.3
W przeszłości wzajemne powiązanie między NIHF a MPS VII nie zostało wystarczająco rozpoznane1,3
- MPS VII to najczęściej diagnozowana lizosomalna choroba spichrzeniowa (LSD) w przypadku NIHF3
- Badanie z udziałem 118 pacjentów z 25 krajów wykazało, że u ok. 40 % pacjentów z MPS VII obserwuje się występowanie nieimmunologicznego uogólnionego obrzęku płodu (NIHF) w wywiadzie1
Historia Matthew
Lekarze stwierdzili, że Matthew, który urodził się przed terminem, w 34. tygodniu ciąży, z wieloma problemami zdrowotnymi, cierpi na nieimmunologiczny uogólniony obrzęk płodu (NIHF). W wieku 18 miesięcy Matthew był jednym z niewielu niemowląt, u których zdiagnozowano zarówno NIHF, jak i MPS VII.
Mimo poważnych trudności chłopiec nauczył się języka migowego i wciąż pragnie się rozwijać. Matthew jest bardzo lubiany w ośrodku rehabilitacyjnym, a swoim pozytywnym nastawieniem i otwartością zdobywa serca wszystkich opiekunów. Siła i wola walki Matthew jest dla nas wszystkich ciągłą inspiracją.
Analizę literatury fachowej opisującej przypadki NIHF z lat 1979–2014 przeprowadzono w celu3
- Oceny znaczenia LSD jako ukrytej przyczyny NIHF
- Sprawdzenia, czy rozpoznanie LSD okaże się przydatne klinicznie w badaniach na NIHF
Spośród wszystkich 678 stwierdzonych przypadków NIHF
- u 5,2 % (35) pacjentów zdiagnozowano LSD.
- u 70,3 % (477) pacjentów zdiagnozowano schorzenia inne niż LSD.
- 24,5 % (166) pacjentów określono jako przypadki idiopatyczne.
Najczęściej diagnozowane lizosomalne choroby spichrzeniowe (LSD) w powyższych 35 przypadkach3
| LSD | NIEDOBÓR ENZYMU | LICZBA PRZYPADKÓW (%)a |
|---|---|---|
| Mukopolisacharydoza typu VII | β-glukuronidaza | 7 (20,0) |
| Choroba Gauchera | Glukocerebrozydaza | 6 (17,1) |
| Gangliozydoza GM1, dziecięca | β-galaktozydaza | 5 (14,3) |
| Sialidoza | Sialidaza | 4 (11,4) |
| Mukopolisacharydoza nieokreślonego typu | Nie dotyczy | 4 (11,4) |
| Choroba Niemanna-Picka typu C | NPC1, NPC2 | 3 (8,5) |
| Galaktosialidoza | Białko ochronne: katepsyna A | 2 (5,7) |
| Choroba spichrzania wolnego kwasu sjalowego | Białko transportowe | 1 (2,9) |
| Choroba Niemanna-Picka typu A | Sfingomielinaza | 1 (2,9) |
| Mukopolisacharydoza typu IVa | 6-sulfataza N-acetylogalaktozaminy | 1 (2,9) |
| Mukolipidoza typu II | Fosfotransferaza UDP-N-acetyloglukozaminy | 1 (2,9) |
LSD, lizosomalna choroba spichrzeniowa.
aW tabeli nie uwzględniono LSD, których przypadków nie odnotowano (0 %). Choroby te nie zostały również wliczone w całkowitą liczbę 35 przypadków.
Znaczenie wszechstronnego badania3
Donoszono, że lizosomalne choroby spichrzeniowe (LSD) stanowią przyczynę NIHF w około 1-15 % przypadków. Jednak w praktyce klinicznej choroby te często nie są oceniane.
Analiza literatury wykazała, że spośród 18–30 % przypadków, w których początkowe badania w kierunku NIHF nie ujawniły ich potencjalnej etiologii
- Badania w kierunku LSD doprowadziły do rozpoznania w 17,4 % przypadków.
- Dowody naukowe zdają się potwierdzać dane szacunkowe, według których 29,6 % tych przypadków, które w innych okolicznościach określono by jako idiopatyczne, można byłoby rozpoznać jako LSD.
- Częściej występujące, potwierdzone lizosomalne choroby spichrzeniowe to mukopolisacharydoza typu VII, choroba Gauchera oraz gangliozydoza GM1.
Na podstawie powyższej analizy literatury przy identyfikowaniu LSD jako przyczyny NIHF zaleca się podejście 2-stopniowe:3
 |
Należy uwzględnić częste przyczyny NIHF | |
 |
W przypadku przyczyn, które pozostaną zaklasyfikowane jako idiopatyczne po początkowych badaniach w kierunku NIHF, należy wykonać wszechstronne badanie w kierunku LSD |
Odniesienia: 1. Montaño AM, Lock-Hock N, Steiner RD, et al. Clinical course of sly syndrome (mucopolysaccharidosis type VII). J Med Genet. 2016;53(6):403-418. 2. National MPS Society. A Guide to Understanding MPS. Durham, NC: National MPS Society. https://mpssociety.org/cms/wp-content/uploads/2017/04/MPS_VII_2008.pdf. Accessed August 14, 2018. 3. Gimovsky AC, Luzi P, Berghella V. Lysosomal storage disease as an etiology of nonimmune hydrops. Am J Obstet Gynecol. 2015;212(3):281-290.